در ادبیات قرآنی دو نوع ارث مطرح است: 1. ارث تشریعی که همان ارث بردی طبقات ارث از خویشاوندان از یک دیگر است؛ مانند فرزند و همسر از پدر و همسر که این به سبب خویشاوندی نسبی و یا سببی پدید آمده است.(نساء، آیات 11 و 12)
2.ارث تکوینی: این ارثی است که هیچ ارتباطی با خویشاوندی ندارد. مثلا خداوند در آیه 128 سوره اعراف می فرماید: إِنَّ الأرْضَ لِلّهِ یُورِثُهَا مَنْ یَشَاءُ؛ به راستی که زمین ملک خداوند است و خداوند به هر کسی بخواهد زمین را به ارث واگذار می کند. هم چنین در جایی دیگر می فرماید: یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ؛ زمین را بندگان صالح به ارث می برند.(انبیاء، آیه 105) به نظر می رسد که از مصادیق ارث تکوینی این حدیث باشد که فرموده است: الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیَاء؛ عالمان وارثان پیامبران هستند.(کافی، ج 1، ص 32؛ اسلامیه)